Μέλι Ελάτης Μαινάλου Βανίλιας ένα ξεχωριστό ΠΟΠ προϊόν με πολλές ιδιαιτερότητες

Το μέλι Ελάτης Μαινάλου Βανίλιας προέρχεται από το μαύρο έλατο του όρους Μαινάλου στην Αρκαδία και είναι ένα ονομαστό προϊόν για τη γεύση του και την μικρή συγκέντρωσή του σε σάκχαρα. Είναι το μοναδικό ελληνικό μέλι με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ) και πήρε χρυσό βραβείο στο Παρίσι στην έκθεση τροφίμων το 1996. Είναι από τις πολύ σπάνιες κατηγορίες μελιού, ίσως η πιο σπάνια παγκοσμίως, με φανταστική γεύση και άρωμα. Τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι οι αυξομειώσεις στην παραγωγή και οι περιοχές που ανήκουν στην οριοθετημένη ζώνη που υπάρχει στον φάκελο ΠΟΠ. Η γεύση του θυμίζει καραμέλα ή βανίλια. Ο χαρακτηρισμός του σαν ΠΟΠ καταχωρήθηκε από την ΕΕ το 1996 (L 163/2.7.1996). Παράγεται από τα μέσα Μαΐου μέχρι το τέλος Ιουνίου. Το μέλι αυτό δεν συλλέγεται από τα άνθη αλλά από ένα μελίτωμα (ρητίνη) που παράγει ένα έντομο (Physokermes hemicryphus) στον κορμό του μαύρου ελάτου. Έχει λιγότερη υγρασία από όλα τα υπόλοιπα μέλια και δεν ζαχαρώνει ποτέ επειδή έχει υψηλό pΗ. Η συγκέντρωσή του σε σάκχαρα είναι μικρότερη από τα άλλα μέλια (π.χ. ανθέων ή θυμαρίσιο). Στο συγκεκριμένο μέλι παρατηρείται το άθροισμα της γλυκόζης και φρουκτόζης να είναι από 36% και άνω.

Το μέλι ξεχωρίζει αμέσως, από το κεχριμπαρένιο-περλέ χρώμα του με τις μεταλλικές ανταύγειες που δημιουργούνται στο εσωτερικό του να το εμφανίζουν ανοιχτόχρωμο και αδιαφανές ενώ, την ήπια γλυκιά, χαρακτηριστική και επίμονη γεύση του (θυμίζει καραμέλα βουτύρου ή βανίλια) σε συνδυασμό με την πυκνόρρευστη υφή του, συνοδεύει μια ευχάριστη διακριτική ρητινώδεις οσμή. Η εξαγωγή του μελιού είναι εξαιρετικά δύσκολη και δαπανηρή. Για το λόγο αυτό η παραγωγή του είναι πολύ μικρή και λίγοι μελισσοκόμοι της περιοχής ασχολούνται με αυτή.

Παράγεται σε οριοθετημένη περιοχή του Μαινάλου, κυρίως στην περιοχή γύρω από την Αλωνίσταινα και τη Βυτίνα. Όμως ο φάκελος που οριοθετεί την περιοχή χρειάζεται κάποιες γεωγραφικές διορθώσεις, αφού έχουν δημιουργηθεί κάποια προβλήματα (όπως π.χ. ο οικισμός Κάψια που είναι στους πρόποδες του βορειοανατολικού Μαινάλου είναι μέσα στην οριοθετημένη περιοχή, στη συνέχεια το Λεβίδι δεν είναι και ακολουθεί η Βλαχέρνα που είναι). Υπάρχουν τρία συσκευαστήρια στη ζώνη που τυποποιούν το μέλι ΠΟΠ. Το παλαιότερο ανήκει στον κ. Θεόδωρο Μαραγκό, στη Βυτίνα, που είναι από τους πρωτεργάτες της διαδικασίας για τον χαρακτηρισμό του συγκεκριμένου μελιού σαν ΠΟΠ.

Περιγραφή μεθόδου παραγωγής
Κατά την έναρξη της δραστηριότητας του εντόμου εκκρίνεται η λεγόμενη «βανίλια» μια πολύ πηχτή και θολή γλυκιά ουσία. Οι μέλισσες τη μαζεύουν σα τρελές και αφού την επεξεργαστούν την αποθηκεύουν. Στη συνέχεια εκκρίνεται το γνωστό ελατόμελο. Οι κηρήθρες από την κυψέλη μεταφέρονται στην αποθήκη-εργαστήριο όπου απολεπίζονται και τοποθετούνται στο μελιτοεξαγωγέα. Είναι τόσο πηχτή η βανίλια, ώστε αν καθυστερήσει ο μελισσοκόμος να τρυγήσει τις κερήθρες του περισσότερο από μια εβδομάδα, τότε αυτή σχεδόν στερεοποιείται και δεν βγαίνει στον μελιτοεξαγωγέα. Με τη βοήθεια της φυγοκέντρου δύναμης και μόνο απελευθερώνεται το μέλι, το οποίο φιλτράρεται σε απλά φίλτρα σίτας και τοποθετείται σε ανοξείδωτα στοιχεία. Στη συνέχεια τυποποιείται και προσφέρεται στην κατανάλωση.

Η παραγωγή του, όπως προαναφέραμε, δεν είναι σταθερή κάθε έτος. Πέρσι υπήρξε μια απώλεια της τάξης του 80% όμως και πρόπερσι είχαμε μείωση της τάξης 50 – 60%. Οι διακυμάνσεις της παραγωγής είναι αρνητικές για κάποιον επαγγελματία μελισσοκόμο. Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμιά επίσημη μελέτη για το που οφείλεται αυτό το φαινόμενο. Πολλοί μελισσοκόμοι υποστηρίζουν ότι οι μειώσεις της παραγωγής οφείλονται στις καιρικές συνθήκες. Πάντως η έλλειψη επίσημης καταγραφής της ετήσιας παραγωγής δημιουργεί προβλήματα στις αποζημιώσεις των παραγωγών από τον ΕΛΓΑ.

Παραγωγή του μελιτώματος πάνω στα έλατα έχουμε κάθε χρόνο από τις 21 Μαΐου μέχρι 20 Ιουλίου. Εκείνη την περίοδο πάνε οι μελισσοκόμοι και παίρνουν την παραγωγή τους. Αν σε εκείνη την περίοδο έχει βροχές ή άλλες αντίξοες καιρικές συνθήκες, τότε υπάρχει μείωση της παραγωγής. Αυτό σημαίνει ότι είναι δύσκολο για έναν επαγγελματία να ασχοληθεί μόνο με το μέλι από έλατο. Στο 2009 και το 2008, που υπήρχε μεγάλη παραγωγή, ο μελισσοκόμος το πουλούσε στον έμπορα στα 4,80 - 5 ευρώ το κιλό. Στη λιανική κυμαινόταν στα 7,5 ευρώ το κιλό. Φέτος όμως που είχαμε μειωμένη παραγωγή η τιμή λιανικής έφτασε και 9 – 16 ευρώ το κιλό.

Διαρκής διαδικτυακή έκθεση παραδοσιακών τροφίμων OnlineExpo.gr

πηγή: agrotypos.gr

Από τις Πρέσπες στο εξωτερικό τα Φασόλια του ΑΣ «Πελεκάνος»

Με εμπορικές συμφωνίες για εξαγωγή ποιοτικού συνεταιριστικού φασολιού στο εξωτερικό απάντά στην κρίση ο Αγροτικός Συνεταιρισμός «Πελεκάνος».

Τα πρώτα φορτία «φεύγουν» για ΗΠΑ και Αυστραλία περί τα τέλη Ιουνίου εκτιμά μιλώντας στο paseges.gr ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού, κ. Νίκος Στεργίου.

Οι ποσότητες των δυο συμφωνίων δεν έχουν ακόμη καθοριστεί επακριβώς, δεδομένου ότι η σαιζόν για τα φασόλια βαίνει στο τέλος της. Ωστόσο όπως εξηγεί ο κ. Στεργίου, την επόμενη χρονιά θα ρίξουμε ιδιαίτερο βάρος στις εξαγωγές και οι ποσότητες που θα εξάγουμε θα είναι μεγαλύτερες σε σχέση με το 2011.

Αναφορικά με την εσωτερική αγορά, ο κ. Στεργίου θεωρεί καλή εμπορικά χρονιά το 2012, γεγονός που όπως αναφέρει είχε αντίκρυσμα και στον παραγωγό: «Οι τιμές που εισέπραξε ο αγρότης σε σύγκριση με το 2011 ήταν υψηλότερες κατά 13,14 λεπτά του ευρώ, αφού πέρσι δεν ξεπέρασαν τα 3 ευρώ».

Ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού δεν έκρυψε μάλιστα την αισιοδοξία του για το μέλλον, τονίζοντας ότι «έχει αρχίσει και απόδίδει η σκληρή δουλειά που κάναμε όλα αυτά τα χρόνια».

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Πρέσπα κάθε χρόνο καλλιεργούνται περίπου 10.000 στρέμματα φασόλια των παραπάνω ποικιλιών, τα οποία ποτίζονται με επιφανειακή άρδευση, από το αρδευτικό δίκτυο που κατασκευάστηκε το έτος 1967.

Ο βασικός κορμός των καλλιεργούμενων εκτάσεων βρίσκεται στην παραλίμνια ζώνη που οριοθετείται από τον επαρχιακό δρόμο και τη Μικρή Πρέσπα και εκτείνεται από τη Μικρολίμνη μέχρι τις όχθες της Μεγάλης Πρέσπας και το Λαιμό. Επίσης, κάποιες εκτάσεις καλλιεργούνται προς την πλευρά της Πύλης, μεταξύ του οικισμού και της Μικρής Πρέσπας.

Η καλλιέργεια του φασολιού στην περιοχή των Πρεσπών, αποτελεί παραδοσιακά καλλιεργούμενο φυτικό είδος.

Ακριβή στοιχεία για το πότε ακριβώς άρχισε η καλλιέργεια του φασολιού στην Πρέσπα δεν υπάρχουν, αναφέρεται όμως ότι πληθυσμός φασολιού με την επωνυμία «πλακί» ή «πλακέ» εισήχθη στην περιοχή την δεκαετία του 1920 και καλλιεργήθηκε συστηματικά σε κοιλάδες και δροσερά μικροκλίματα, ενώ υπάρχουν ταξιδιωτικά κείμενα που ανάγονται στη δεκαετία του 1930 και του 1940 και βεβαιώνουν πως η καλλιέργεια του φασολιού στη περιοχή των Πρεσπών ήταν ιδιαίτερα αναπτυγμένη από τότε. Μετά τη λειτουργία του αρδευτικού δικτύου, που ολοκληρώθηκε το 1967, οι καλλιέργειες μετατοπίστηκαν στις παραλίμνιες περιοχές της Μικρής Πρέσπας.

Τα φασόλια Πρεσπών αποτελούν παραδοσιακό προϊόν της περιοχής. Είναι ιδιαίτερα θρεπτικά, ενώ ξεχωρίζουν για την ποιότητά τους που οφείλεται στον τόπο αλλά και στον τρόπο παραγωγής τους. Έχουν χαρακτηριστεί ως Προϊόν Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης(Π.Γ.Ε). Επιπλέον, η καλλιέργεια των φασολιών των Πρεσπών έχει ενταχθεί στο Σύστημα Ολοκληρωμένης Διαχείρισης. Με το Σύστημα Ολοκληρωμένης Διαχείρισης τα φασόλια Πρεσπών καλλιεργούνται ακολουθώντας ένα σύστημα σύγχρονης γεωργικής πρακτικής με σεβασμό στο περιβάλλον έτσι ώστε να παράγονται προϊόντα ποιοτικά και ασφαλή, τόσο για το περιβάλλον όσο και για τους παραγωγούς και τους καταναλωτές των φασολιών Πρεσπών.

Τα συγκεκριμένα φασόλια μπορεί μεταξύ άλλων να βρει ο καταναλωτής στα ράφια των σούπερ μάρκετς ΕΠΙΛΟΓΗ και σε επιλεγμένα καταστήμα διατροφής.

Διαρκής διαδικτυακή εξειδικευμένη έκθεση τροφίμων OnlineExpo.gr

πηγή: paseges.gr

Καλή χρονιά το 2011 για τις εξαγωγές μήλων

Με διψήφιο νούμερο, που φέρει θετικό πρόσημο, της τάξης του 11% έκλεισαν οι ελληνικές εξαγωγές μήλων το 2011. Γεγονός αξιοσημείωτο καθώς παρουσιάστηκαν έντονες διακυμάνσεις στις διεθνείς αγορές, που οδήγησαν σε μικρή απώλεια εξαγόμενων ποσοτήτων, οι οποίες όμως αντισταθμίστηκαν με καλύτερες αποδόσεις τιμών.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία, που συγκέντρωσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή και τα επεξεργάστηκε το τμήμα στατιστικής του Ελληνικού Οργανισμού Εξαγωγικού Εμπορίου, κατά την διάρκεια του 2011 έχουν εξαχθεί από την χώρα μας 37.640,96 τόνοι μήλων, αξίας 17.979,69 χιλιάδων ευρώ, έναντι 42.668,76 τόνων που εξήχθησαν το 2010 και απέφεραν αξία 16.198,38 χιλιάδων ευρώ, με την μεταβολή να διαμορφώνεται στο εν λόγω θετικό ποσοστό.

Πιο αναλυτικά, οι εν λόγω εξαγωγές αφορούν τις αγορές φρούτων 35 χωρών, τόσο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και εκτός, οι οποίες είναι απλωμένες σε τέσσερεις ηπείρους, δηλαδή σε Ευρώπη, Ασία, Αφρική, και Νότια Αμερική.

Ο κύριος όγκος των εξαγωγών κατευθύνθηκε σε πέντε χώρες οι οποίες απορρόφησαν το 77,52% των εξαγόμενων ποσοτήτων, με κορυφαία την Τουρκία η οποία συγκέντρωσε το 28,44% των φετινών εξαγωγών μας σε μήλα, παρουσιάζοντας άνοδο της τάξης του 5,76% σε σχέση με το 2010 που συγκέντρωσε το 29,84 % των εξαγωγών μας. Επόμενη χώρα προορισμός είναι η Αίγυπτος, με 20,74% των εξαγωγών μήλων του 2011, σημειώνοντας τριψήφια θετική μεταβολή της τάξης του 659,47% σε σχέση με το 2010 που απορρόφησε μόλις το 3,03% των εξαγωγών μας. Ακολουθεί η Ρωσία με 11,70% των εξαγωγών μήλων του 2011 και αρνητική μεταβολή – 9,51% σε σχέση με το 2010 που απορρόφησε το 14,35% των εξαγωγών. Σειρά έχει η Αλβανία με το 9,05% των εξαγωγών του 2011 και αρνητική μεταβολή -50,19% σε σχέση με το 2010 που απορρόφησε το 20,18% των εξαγόμενων μήλων. Η πεντάδα κλείνει με την Βουλγαρία, η οποία το 2011 απορρόφησε το 7,59% των εξαγωγών μας και βελτίωσε το ποσοστό του 7,53% του 2010, σημειώνοντας θετική μεταβολή 11,75%.

διαρκής ηλεκτρονική έκθεση φρούτων και λαχανικών Onlineexpo.gr

πηγή: paseges.gr