Ελαιόλαδο: Προώθηση ποιότητας μέσω συγκέντρωσης και τυποποίησης

Το ελαιόλαδο αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ελληνικής οικονομίας καθώς καλύπτει το 11% της συνολικής αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα σε όρους αξίας (έναντι 2% στην Ευρώπη). Ειδικότερα η Ελλάδα είναι η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός ελαιολάδου (μετά την Ισπανία και την Ιταλία), με παραγωγή της τάξης των 370 χιλιάδων τόνων το 2009, η οποία αντιστοιχεί σε αξία της τάξης των 800€ εκατ., συνεισφέροντας έτσι το 0,3% του ΑΕΠ (έναντι 0,2% του ΑΕΠ για τον ισπανικό κλάδο και 0,1% για τον ιταλικό).

Επιπλέον η παραγωγή ελαιολάδου αποτελεί έναν κλάδο με σημαντική δυναμική διεθνώς τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα, η αύξηση της παγκόσμιας κατανάλωσης ελαιολάδου κατά 50% την τελευταία εικοσαετία απορροφήθηκε σε μεγάλο βαθμό (της τάξης των 3/4) από την μεγαλύτερη διείσδυσή του σε μη παραδοσιακές αγορές, οι οποίες σημειώνουν ακόμα χαμηλά επίπεδα κατά κεφαλήν κατανάλωσης ελαιολάδου συγκριτικά με τις βασικές χώρες ελαιοπαραγωγούς. Η άνω τάση οφείλεται κυρίως στην διάχυση της πληροφόρησης για την διατροφική αξία του ελαιολάδου. Σε κάθε περίπτωση, το μεγαλύτερο κομμάτι της παραγωγής αλλά και της κατανάλωσης ελαιολάδου ακόμα συγκεντρώνεται στην Ευρώπη (76% και 70% αντίστοιχα). Τρείς ευρωπαϊκές χώρες (Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα( συγκεντρώνουν τα 3/4 της παγκόσμιας παραγωγής και απορροφούν άνω του 1/2 της κατανάλωσης.

Το άρθρο είναι Από τις Κλαδικές Μελέτες της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος 2011

Δείτε το πλήρες άρθρο σε μορφή pdf (μπορείτε να το κατεβάσετε στον υπολογιστή σας στην ηλεκτρονική έκθεση τροφίμων και ποτών Onlineexpo.gr)

Η αγορά μελιού της Γερμανίας

Ι. Βασικά μεγέθη της αγοράς
Καταναλωτικές συνήθειες

Η κατά κεφαλήν κατανάλωση μελιού στη Γερμανία είναι η υψηλότερη παγκοσμίως, και κυμαίνεται μεταξύ 1,1 και 1,2 κιλών ετησίως. Ωστόσο, κατά τα έτη 2008 και 2009 παρατηρήθηκε καθοδική τάση, η οποία αποδίδεται στην άνοδο των τιμών, και υπολογίζεται ότι η κατά κεφαλήν κατανάλωση έχει περιοριστεί στο 1 κιλό ετησίως.
Η πτωτική αυτή τάση καταγράφεται και στην έρευνα αγοράς της Axel Springer Marktforschung, που πραγματοποιείται κάθε χρόνο σε δείγμα 31.000 ατόμων περίπου. Βάσει της έρευνας προκύπτει ότι, το 2010 το ποσοστό των Γερμανών για το οποίο η κατανάλωση μελιού είναι καθημερινή συνήθεια περιορίστηκε από το 12,4% στο 11,8%, ενώ το ποσοστό εκείνων που κατανώλουν μέλι μία ή περισσότερες φορές την εβδομάδα περιορίστηκε από το 49,4% στο 45,6%.

Καλλιέργειες με μέλλον, βασιλικός και γλυκάνισο

Μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης εμφανίζουν οι εναλλακτικές καλλιέργειες βασιλικού και γλυκάνισου που ανήκουν στα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά. Το εντυπωσιακό, μάλιστα, στοιχείο που κάνει ελκυστικές τις καλλιέργειες αυτές είναι ότι οι αποδόσεις σε έσοδα φθάνουν να διπλασιάζονται όταν γίνονται με βιολογικά κριτήρια.

Μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης εμφανίζουν οι εναλλακτικές καλλιέργειες βασιλικού και γλυκάνισου που ανήκουν στα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά. Το εντυπωσιακό, μάλιστα, στοιχείο που κάνει ελκυστικές τις καλλιέργειες αυτές είναι ότι οι αποδόσεις σε έσοδα φθάνουν να διπλασιάζονται όταν γίνονται με βιολογικά κριτήρια.

Η αγορά γιαουρτιού στην Γερμανία

Ι. Βασικά μεγέθη της αγοράς

Κατά την εικοσαετία 1991/2010 η γερμανική αγορά γιαουρτιού σημείωσε γενικά, παρά τις διακυμάνσεις, αυξητική τάση σε όλα τα βασικά μεγέθη της – παραγωγή, εισαγωγές, εξαγωγές, κατανάλωση, κατά κεφαλήν κατανάλωση.
Η κατανάλωση γιαουρτιού έφθασε το 2010 τους 1.460 χιλ. τόννους, αυξανόμενη κατά 2,3% έναντι του 2009. Συνολικά στην εικοσαετία 1991/2010 η κατανάλωση γιαουρτιού αυξήθηκε κατά 60%.
Η κατά κεφαλήν κατανάλωση γιαουρτιού έφθασε το 2010 τα 17,8 κιλά ετησίως, έναντι 17,4 κιλών κατ’έτος το 2009, 14,9 κιλών το 2001 και μόλις 11,5 κιλών το 1991.

Η αύξηση της κατανάλωσης κατά το διάστημα 1991/2010 οφείλεται επομένως κατά κύριο λόγο στην αύξηση της κατά κεφαλήν κατανάλωσης γιαουρτιού και όχι σε αύξηση του πλήθους των καταναλωτών. Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι ο πληθυσμός της Γερμανίας έχει αρχίσει να μειώνεται από το 2004 και μετά, η κατανάλωση διατηρεί την αυξητική της πορεία.

Η εταιρία Τρικαλινός Ε.Ε. (παραδοσιακό αυγοτάραχο) στην έκθεση τροφίμων και ποτών OnlineExpo.gr

Προφίλ της εταιρίας"Τρικαλινός Ε.Ε" παραδοσιακό αυγοτάραχο

Γεύση και Ιστορία
Από το 1856 η κληρονομιά επεξεργασίας των αυγών του θηλυκού Κέφαλου, με τη βοήθεια της θαλασσινής αύρας, του μεσογειακού ήλιου και της εμβάπτισης τους σε φυσικό κερί μέλισσας, περνά για τέσσερις γενιές από παππού σε υιό, στην οικογένεια Τρικαλινός. Σήμερα, τα συστήματα Διασφάλισης Ποιότητας και οι σύγχρονες εγκαταστάσεις της εταιρίας, εξασφαλίζουν ότι το Παραδοσιακό Αυγοτάραχο Τρικαλινός παράγεται σε πιστοποιημένες συνθήκες υγιεινής.

Γεύση και Υγεία
Πρόσφατη έρευνα με θέμα: Chemical Composition of Greek Avgotaraho, που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο Αμερικάνικο Επιστημονικό περιοδικό Journal of Agricultural and Food Chemistry, απέδειξε ότι το Παραδοσιακό Αυγοτάραχο Τρικαλινός είναι πλούσιο σε βιταμίνες, πρωτεΐνες, σελήνιο, σίδηρο καθώς και ω3 λιπαρά οξέα. Η κατανάλωση 100 γρ. Αυγοτάραχου παρέχει στον οργανισμό 4,93 γρ. ω3 λιπαρών οξέων, τα οποία συμβάλλουν στη διατήρηση ενός υγιούς καρδιαγγειακού συστήματος, στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης διατροφής και ενός υγιεινού τρόπου ζωής.

ΕΡΕΥΝΑ ΑΓΟΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΣΤΗ ΣΟΥΗΔΙΑ

Α. Εξωτερικό εμπόριο της Σουηδίας

Η οικονομία της Σουηδίας βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης, βασιζόμενη σε επεκτατική πολιτική και στην αύξηση της ζήτησης για τις εξαγωγές της. Η αύξηση της κατανάλωσης και των επενδύσεων αναμένεται να δώσουν την κύρια ώθηση στην ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας. Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να υποτιμάται ο κίνδυνος αρνητικών επιδράσεων στη σουηδική οικονομία από τα προβλήματα των κρατικών ελλειμμάτων σε άλλες χώρες και τους τρόπους αντιμετώπισής τους. Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 5,7% το 2010, ενώ προβλέπεται να αυξηθεί κατά 4,4% το 2011 και 2,9% το 2012.

Κύριοι λόγοι της παρατηρούμενης ανάκαμψης είναι η ακολουθούμενη επεκτατική πολιτική και η αυξανόμενη διεθνής ζήτηση για τα σουηδικά εξαγόμενα προϊόντα. Οι ενθαρρυντικές αυτές εξελίξεις έχουν προκαλέσει αύξηση των δεικτών εμπιστοσύνης τόσο για τα νοικοκυριά όσο και για τις επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα μείωση της προληπτικής αποταμίευσης και αύξηση της πραγματικής καταναλωτικής δαπάνης.